ŚBK i ich książkowe bziki

To, że każdy mól książkowy ma bzika na punkcie książek nie jest tajemnicą. W dzisiejszym poście tematycznym Śląskich Blogerów Książkowych chciałabym wam przybliżyć te gatunki literatury, które zdecydowanie potęgują moje zbzikowanie. Nie będę się rozdrabniać do autorów, gdyż tych, których cenię i wręcz uwielbiam jest naprawdę wielu.   

Czym objawia się mój bzik? Wchodząc do księgarni z błędnym wzrokiem kieruję się na półki z tymi gatunkami i gdyby nie przyziemne sprawy, pewnie siedziałabym tam całymi dniami.  Kiedy już mam książkę w swoim zbiorze oglądam ją godzinami, wącham, kartkuję i… cieszę się jak dziecko. Od lektury zaś nie jest mnie w stanie nic oderwać. Nawet, jeśli muszę zając się czym innym, myślami wciąż błądzę po papierze.

Ci, którzy zaglądają regularnie na mojego bloga wiedzą, że kocham literaturę polską. Wręcz ubóstwiam odkrywać nowych rodzimych twórców, których ku mojej radości jest coraz więcej.  Taką literaturę biorę w ciemno i pochłaniam tonami. Na zdjęciu jest tylko kilka tytułów, ale uwierzcie, jeśli chciałabym pokazać wam wszystkie książki polskich pisarzy i pisarek, musiałabym sfotografować większość swojego mieszkania i jeszcze odkryć słynne czeluści pod łóżkiem.

Nie znaczy to oczywiście, że nie doceniam literatury obcej. O nie! Takiej również mam sporo w swoich zbiorach, a grono moich ulubionych autorów zagranicznych ciągle się powiększa.

Cenię ogromnie literaturę czeską. W ogóle fascynuje mnie ten kraj i jego mieszkańcy. Zaczęłam nawet naukę języka czeskiego, jednak z braku czasu na razie zaprzestałam codziennych lekcji. Na zdjęciu widnieją moje najnowsze nabytki ( w tym dwie pozycje, które dopiero będę recenzować:  Petra Hůlová – Plastikowe M3 czyli czeska pornografia oraz Nowy Kapoan. Strzel i traf do czesko-polskich językowych gaf. Mam jeszcze kilka pozycji starszych z klasyki literatury czeskiej, ale znajdują się pod łóżkiem:)

Mam też bzika na punkcie słowników, których w czasie studiów nazbierało się wiele. Na zdjęciu znajdują się te podręczne, z których korzystam na co dzień.  Posiadam grubą listę słowników, które chciałabym widzieć w swojej bibliotece. Niestety są to dosyć drogie pozycje, dlatego wiem, że jeszcze długo będę uzupełniać moją kolekcję. 

Kolejna fascynacja to historie literatury. Zaczęło się na studiach od słynnej białej serii literatur polskich rożnych epok.  W literaturę powszechną zaś inwestowałam z własnej nieprzymuszonej woli – to były jedne z moich ulubionych zajęć. Marzy mi się jeszcze historia literatury angielskiej, rosyjskiej i czeskiej i na pewno kiedyś będę ją miała ( to tylko kwestia czasu). Mogę godzinami siedzieć i wertować te księgi czytając przypadkowe fragmenty.  Zawsze znajdę coś interesującego.

Ważne miejsce w moim czytelniczym bziku zajmują wszelkiej maści opowiadania. Wszystko zaczęło się w szkole średniej, kiedy przeczytałam opowiadania Tadeusza Borowskiego i M. Hłaski. Niemal przy każdym krótkim utworze wbijało mnie w fotel i wręcz nie mogłam uwierzyć, że posługując się tak znikomą ilością znaków można stworzyć kompletne dzieło.  Na zdjęciu wiodące ostatnio u mnie prym opowiadania A. Munro ( wkrótce recenzja najnowszego zbioru  Przyjaciółka z młodości).

Pisząc ten post, co chwilę przychodziły mi do głowy nowe bziki i szaleństwa książkowe, ale chyba poprzestanę na powyższych, bo obawiam się, że nawet najwytrwalszy czytelnik nie chciałby czytać tutaj elaboratów.

Moja lista szaleństw ciągle rośnie, gdyż ostatnimi czasy nie boję się eksperymentować w gatunkach literackich i tli się już we mnie miłość do zupełnie nieznanej mi wcześniej literatury, ale o tym innym razem…

Czy i wy wariujecie na samą myśl o ulubionych pisarzach, seriach wydawniczych i gatunkach literackich?