Basia i podróż, Basia i alergia - Zofia Stanecka

 Autor: Zofia Stanecka
Tytuł: Basia i podróż, Basia i alergia
Ilustracje: Marianna Oklejak
Wydawnictwo: Egmont
Rok wydania: 2013
Oprawa: twarda

                              

Seria książeczek o rezolutnej Basi, umila czas dzieciom już od 2008 roku.  Do tej pory ukazało się już dwadzieścia jeden części i tworzy pokaźną kolekcję w wielu dziecięcych bibliotekach. My zaczęliśmy swoją przygodę z książeczkami o Basi zupełnie niedawno, bo też i Tymek dopiero dorósł do tego typu lektur.  Od pierwszych chwil jednak, mój syn niesamowicie polubił całą rodzinkę Basi i średnio kilka razy w tygodniu namawia mnie do czytania. Mało tego, potrafi powtórzyć z pamięci całe kwestie wypowiadane przez bohaterów, odpowiednio przy tym modelując głos. Kiedy pierwszy raz to zrobił, myślałam, że pęknę ze śmiechu. Nie dziwię się zatem, że Basia zyskała sobie ogromną rzeszę wiernych czytelników i tych małych i nieco większych.

Co mają w sobie te książeczki, że zostały przyjęte z takim entuzjazmem? Przede wszystkim bohaterowie są nam bardzo bliscy. Mają wiele zalet, ale też wad. Basia i jej rodzeństwo nie są idealnymi dzieciakami, a ich rodzice też czasem popełniają błędy.

Dzieci przede wszystkim śledząc przygody Basi mogą wiele czerpać dla siebie. Dziewczynka żyje w znanej im dobrze rzeczywistości i miewa bardzo podobne, jeśli nie identyczne problemy. Basia potrafi być niegrzeczna, marudna i nie raz zaciska piąstki ze złości, kiedy nie wszystko układa się tak, jak sobie wymarzy. To świetnie, bo gdyby była idealnym dzieckiem, na pewno nie zyskałaby sobie takiej sympatii. Basia ma dwóch braci: starszego Janka i młodszego Franka. Mimo wielu nieporozumień starają się trzymać razem, a młodszego Franka nie odsuwają od siebie. Wiedzą, że jest mały i wielu rzeczy jeszcze nie pojmuje, a ich zadaniem jest mu w tym pomóc.

Wszystkim mamom na pewno przypadła do gustu mama Basi (oj wiele bym dała, żeby mieć tyle cierpliwości).  Trzeba być niesamowicie zorganizowanym, żeby dać sobie radę z trójką dzieci i jeszcze pracować zawodowo, wprawdzie w domu, ale właściwie cóż to za różnica. Zanim urodziła trójkę dzieci, pracowała jako nauczycielka, teraz pisze podręczniki do szkoły podstawowej.  W ogarnianiu domowego chaosu pomaga jej oczywiście mąż, czasem również opiekunka, ale wydaje się, że to właśnie mama trzyma w ryzach cały dom i wszystkich jego mieszkańców. Mimo wielu obowiązków stara się zawsze znaleźć czas dla swoich dzieci i wykorzystuje każdy moment, aby z nimi porozmawiać, pomóc rozwiązać problemy w przedszkolu, rozstrzygnąć spory między rodzeństwem. Nie zawsze się to udaje, bo przecież żadna mama nie jest idealna. Mamie Basi również puszczają nerwy, kiedy gonią ją terminy zawodowe, mąż jest ciągle w pracy, a nad głową wrzeszczy stado rozszalałych pociech. W końcu ileż można:)

Po tym dosyć długim wstępie przejdę wreszcie do książeczki, o której chciałam Wam dziś opowiedzieć.  Basia i podróż, to pierwsza Basia, którą przeczytaliśmy z Tymkiem. Cała rodzina wybiera się na święta Wielkanocne w góry. Dzieciaki strasznie się cieszą na ten wyjazd. Janek chce spotkać się z kuzynem, a Basia pragnie ujrzeć swoje ukochane koniki. Niestety w ostatniej chwili okazuje się, że tato musi pracować i nie dostanie urlopu.  Basia i Janek nawet nie chcę słyszeć, że ich plany legły w gruzach.  Mama podejmuje heroiczną decyzję, że pojadą sami, a tato dojedzie do nich w późniejszym czasie.  Kłopoty zaczynają się jeszcze zanim cała czwórka właduje się do samochodu. A to ktoś zapomniał ulubionej maskotki, a to komuś wpadła czapka do kałuży. No cóż z trójką dzieci nie jest łatwo. To jednak dopiero początek kłopotów…, ponieważ po przejechaniu krótkiego odcinka, podczas którego dzieciaki kłócą się i krzyczą wniebogłosy, następuje wielki huk i mama z piskiem opon zjeżdża na pobocze. Czy może stać się coś, co i tak już dosyć ekstremalną podróż zamieni w mały koszmar? Zdecydowanie tak, okazuje się bowiem, że odpadła rura wydechowa.  Dzielna mama leżąc pod samochodem próbuje odczepić rurę, aby jakoś dojechać do mechanika, a  dzieci w tym czasie prowadzą niezwykle interesujące rozmowy. Zastanawiają się, do kogo mówi mama leżąc pod samochodem. Janek, jako ten starszy, jest przekonany, że mama mówi brzydkie słowa, uświadamia swoją siostrę, że wszyscy dorośli to robią…

A Tata, jak jest zdenerwowany, to mówi: A niech to… I potem coś mruczy pod nosem, ale nie udało mi się usłyszeć co.

- Może… - zaryzykowała Basia - … A niech to jasna…parówka!

Janek zachichotał*

My też zachichotaliśmy z Tymkiem, a właściwie śmialiśmy się już do samego końca.  Na szczęście pobliski mechanik szybko naprawia usterkę i późnym wieczorem zmęczona, lecz szczęśliwa rodzinka dociera na miejsce. Mama pada zmęczona na łóżko, a Basia odbiera telefon od mocno zdenerwowanego już taty. Relacjonuje podróż najlepiej jak potrafi, a dorośli czytelnicy mogą przy tym boki zrywać:

-Nie mogłem się do was cały dzień dodzwonić. Co się stało? – dopytywał Tata. – Jak minęła podróż?

-A niech to pierogi z serem, Tato! Całkiem normalnie – powiedziała Basia i podskoczyła na łóżku. – Odpadła nam rura, jedliśmy hot dogi, a Mama mówiła prawie brzydkie słowa. Było super!**

I jak tu nie podziwiać takiej mamy prawda? Dała sobie radę z trójką zmęczonych i rozdrażnionych dzieciaków, niczym zdolny mechanik poskromiła rurę wydechową i mimo ciągłej ulewy dowiozła bezpiecznie na miejsce całą rodzinę. To, że potem padła prawie bez życia na łóżko, to już zupełnie inna sprawa. Miała kobieta święte prawo mieć dośćJ Świetnie wybrnęła z sytuacji, kiedy dzieci podejrzewały, że mówiła brzydkie słowa.  Chciała się wyżyć na zepsutym pojeździe, ale na wiele by się to nie zdało. Może pozwoliłoby rozładować nagromadzone napięcie, ale w żaden sposób nie przyczyniłoby się do naprawy auta. 

Niestety, kiedy mama zasypia głębokim snem, nawet nie przypuszcza, co wydarzy się następnego dnia, i że to wcale nie koniec przykrych niespodzianek.  W kolejnej bowiem książeczce Basia i alergia, która jest kontynuacją rozpoczętej wycieczki w góry, Basia dostaje silnej reakcji alergicznej na konie. Dziewczynka prawie cały dzień spędziła w stajni przy ukochanym koniku Gniadym.  Nikt nie przypuszczał, że może być uczulona na sierść, kiedy podczas obiadu dostaje silnych duszności. Mama znowu zachowuje zimną krew, choć jest przestraszona nie na żarty. Zostawia chłopców pod opieką cioci i niezwłocznie udaje się Basią do szpitala. Tam zaś, nie pozwala pielęgniarce na to, żeby sama zajęła się dziewczynką i towarzyszy jej w każdej minucie. Basia jest przerażona, bo nie może złapać powietrza. Na szczęście lekarka szybko ustala przyczynę ataku i podaje odpowiedni zastrzyk. Basia szybko odczuwa ulgę. Niestety pani doktor ma dla niej złą wiadomość. Od tej pory dziewczynce nie wolno zbliżać się do koni. Basia jest załamana, krzyczy, że nie chce żyć. Mama okazuje jej zrozumienie. Sama uważa, że alergia jest głupia. Wie, że musi Basi jakoś wynagrodzić te ciężkie chwile. Razem kupują jedzenie dla Gniadego, dla Basi zaś zabawkowe koniki i wspólnie idą na lody. Wprawdzie nic nie jest w stanie zastąpić jej obcowania z kochanym koniem, ale kiedy obserwuje go z bezpiecznej odległości, a w rączkach trzyma zabawkę, życie nie wydaje się już być takie okropne. Dobrze, że przynajmniej nie jest uczulona na zabawki:)

Podoba mi się, że mama Basi, nie zlekceważyła problemu. Pozwoliła się córce wypłakać i spokojnie skierowała jej uwagę na inne sprawy. Okazała jej zrozumienie, jednocześnie tłumacząc, że alergia, choć nie jest przyjemna, nie jest końcem świata.

Seria książeczek o Basi ma w sobie niepowtarzalny urok. Dzieci utożsamiają się z bohaterką, ponieważ jest taka jak one, dorosłym zaś często pomaga właściwie zachować się wobec dziecka w sytuacji, która do tej pory sprawiała wiele trudności. Wesoła, współczesna rodzina, zupełnie normalna, taka jakich wiele. Mają swoje problemy, ale starają się zawsze rozwiązać je w sposób mądry i pokojowy. Nie zawsze obywa się bez krzyków i złych humorków, za to każdy potrafi przeprosić za swoje błędy i wyciągnąć wnioski na przyszłość. Mądrej i bardzo często zabawnej treści towarzyszą ilustracje Marianny Oklejak. Oszczędne, proste, za to niewyidealizowane, lecz zupełnie prawdziwe i pięknie oddające wszystko to, co napisze Zofia Stanecka.

Charakterystyczna, okrągła buzia Basi urzekła serca tysięcy dzieciaków w całej Polsce, a zaradność rodzicielska mamy wzbudziła sympatię i podziw rodziców. My z Tymkiem postawiliśmy sobie za cel skompletowanie całej serii. Basia towarzyszy nam dosłownie wszędzie i nie ma żadnego znaczenie, że główna bohaterka jest dziewczynką. Jadąc w daleką trasę do dziadków, prawie zawsze słuchamy audiobooków z Basią, choć przyznaję, że mnie osobiście nie podoba się interpretacja Marii Seweryn. To jednak nie ma większego znaczenia, bo dla mojego dziecka, nie ma nic lepszego niż trasa z Basią (ostatnio zabrał ze sobą w drogę lizaka, misia i chciał jeszcze dorzucić kawałek kabanosa, biorąc przykład z Basi, ale się nie zgodziłam). Podoba mi się natomiast, że na każdej płycie można wysłuchać aż dwóch książek, co pozwala na spokojne podróżowanie. 

Polecam ogromnie całą serię książeczek i audiobooków. A dla tych, którym znudzi się czytanie i słuchanie mam nie lada gratkę, a mianowicie grę planszową opartą właśnie na książeczkach o Basi:

Basia. Łap kolory! Ale o tym przeczytacie w jutrzejszym poście. Zapraszam:)

*Zofia Stanecka, Marianna Okleja, Basia i podróż, Egmont, Warszawa 2013,

**tamże.

Za książeczki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Egmont

Książka bierze udział w wyzwaniu Odnajdź w sobie dziecko