Philippa Gregory - Odmieniec

Autor: Philippa Gregory
Tytuł: Odmieniec
Przekład: Maciejka Mazan
Wydawnictwo: Literacki Egmont
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 288
Seria: Zakon Ciemności
Oprawa: miękka ze skrzydełkiem

O twórczości Philippy Gregory słyszałam bardzo wiele pozytywnych słów, szczególnie zaś zachęciła mnie do sięgnięcia po nią Isadora, która przeczytała już większość książek autorki (jeśli nie wszystkie). Odmieniec to wprawdzie pierwsza książka pani Gregory skierowana do młodzieży, ale powiem szczerze, że jest to słabo odczuwalne. Fakt, bohaterowie są młodymi kilkunastoletnimi ludźmi, ale przecież w średniowieczu normalnym było, że w tym wieku piastowało się już dorosłe funkcje -role (żona, Kseni, braciszek z klasztoru, wojownik, rycerz).

Odmieniec, oprócz tego, że jest skierowany do młodszego czytelnika różni się jeszcze od pozostałych książek P. Gregory jednym – jest czystą fikcją literacką.  Autorka przyzwyczaiła swoich fanów do fabularyzowanych biografii i fakt, że bohaterowie i akcja w Odmieńcu są wymyślone, może ich nieco zniechęcać.  Dodatkowo nadmienię, że jest to pierwszy tom serii Zakon Ciemności.

Co mnie skłoniło, aby sięgnąć po tę powieść? Ano, jak już wspomniałam przede wszystkim zdanie Isadory. Po drugie - czasy średniowieczne. Akcja powieści, bowiem rozgrywa się właśnie w średniowieczu – jednym z moich ulubionych okresów.

Siedemnastoletnia Izolda Lucretili traci ojca – wielkiego wojownika. Jest przekonana, że tak jak było wcześniej ustalone, odziedziczy zamek oraz wszystkie inne włości. Brat Giorgio przynosi jednak ostatnią wolę ojca, w której to każe Izoldzie poślubić wstrętnego księcia Roberto, lub w przeciwnym razie wstąpić do klasztoru i pełnić w nim funkcję Ksieni. Izolda jest oszołomiona i zrozpaczona. Decyzję ma podjąć natychmiastowo, choć jej serce pęka z żalu po stracie ukochanego taty.  Nie pozostaje jej nic innego jak tylko wstąpić do klasztoru, gdyż książę Roberto jest obleśnym grubasem, alkoholikiem i bawidamkiem.

W międzyczasie poznajemy Luca Vero, młodego nowicjusza, któremu zostaje powierzona misja znalezienia końca świata. Jak wiadomo, średniowiecze, to czas wielkich lęków, przesądów i ogólnego strachu. Wystarczyła zwykle jedna iskierka, aby rozsiać panikę, dzikie wizjonerstwo, oskarżenia. Papież czuł się w obowiązku nająć ludzi, którzy mieli tłumaczyć wszelkie stany odbiegające od normy, osądzać dziwne i tajemnicze sprawy i tłumić panikę wśród ciemnego ludu. 

W pierwszą wyprawę Luca wyrusza w towarzystwie skryby Piotra i służącego Freize, z którym wcześniej zaprzyjaźnił się w klasztorze.  Dostają polecenie od samego papieża, aby udać się do klasztoru, gdzie przebywa Izolda. Odkąd została tu przełożoną zaczęły się dziać dziwne rzeczy. Zakonnice tracą zmysły, miewają wizje i straszne sny, po których budzą się ze stygmatami na dłoniach.

I tu moim zdaniem zaczyna się najlepsze - czytelnik wkracza w mroczne tajemnice średniowiecznego klasztoru, które zwykle okazują się efektem ludzkich słabości.

Odmieńca przeczytałam szybko i z zainteresowaniem. Mimo iż fabuła pod koniec staje się dosyć przewidywalna, to i tak nie pozbawiła mnie dreszczyku emocji podczas lektury. Autorka nie wdawała się przesadnie w opis czasów historycznych, w których osadziła powieść, a jednak na tyle plastyczne stworzyła swoich bohaterów, że udało mi się bez problemu wtopić w czasy, kiedy niewinne kobiety płonęły na stosach za rzekome czarostwo. Szczególnie upodobałam sobie postać służącego Freize, który niegdyś, jako świecki pracownik wstąpił do zakonu. Zaprzyjaźnia się z Lucą i wraz z nim opuszcza zakon. Nie jest typowym służącym. Ma tupet, jest pewny siebie, ale i bardzo inteligentny. Dodatkowo posiada niezwykły dar oswajania zwierząt. To on, jako jeden z niewielu okazał serce rzekomemu wilkołakowi, który okazał się… A o tym przeczytajcie już sami:)

Nie wiem, czy książka przypadnie do gustu stałym czytelnikom prozy Philippy Gregory (czytałam kilka zawiedzionych opinii). Mnie osobiście Odmieniec skłonił do sięgnięcia po „dorosłe” książki autorki, a w przyszłości nie omieszkam przekonać się o tym, jak potoczyły się dalsze losy bohaterów Zakonu Ciemności.

Polecam!

Za możliwość przeczytanie książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Egmont