Zebra - Ifi Ude

Autor: Ifi Ude
Tytuł: Zebra
Ilustracje: Nežka Šatkov
Wydawnictwo: Poławiacze Pereł
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 24
Oprawa: twarda
















 

Zebra to jedna z książeczek wydawnictwa Poławiacze Pereł, należąca do otwartej serii dla dzieci i młodzieży, pisanej przez osoby będące w połowie Polakami lub Polkami. Ifi Ude przyjechała do Polski w wieku 3,5 roku prosto z Nigeryjskiego plemienia Ibo. Jest wokalistką, producentką, autorką muzyki i tekstów. Jakiś czas temu ukazała się jej debiutancka płyta, a dziś mam przyjemność trzymać w rękach jej bardzo obiecujący debiut literacki w postaci małej książeczki o dorastającej zebrze.

Zeberka jest inna, bo choć mam mamę białą klacz i ojca czarnego mustanga, urodziła się konikiem. Początkowo nie zauważała w swoim wyglądzie niczego, co wyróżniałoby ją pośród setek innych źrebaków, jednak, kiedy maluchy poszły do przedszkola, nie dało się już ukryć, że każde z nich nabiera odpowiednich dla gatunku cech. Niestety zeberka wciąż miała krzaczastą, krótką grzywę i biało-czarne paski na całym grzbiecie. Jej inność zauważyły też inne dzieci i nie chciały się z nią bawić. Biedna zebra żaliła się rodzicom, którzy zapewniali ją o tym, że może i wygląda trochę inaczej, ale jest oryginalna i niepowtarzalna w swoim stadzie, a mama dodała, że w świecie ludzi czarno białe pasy na drodze są bardzo ważne, gdyż umożliwiają bezpieczne przejście przez jezdnię.  

Pewnego dnia źrebaczki postanawiają pójść na wagary. Niestety zapędzają się aż do miasta i wyskakują prosto na ruchliwą ulicę. Mała zebra przeczuwając niebezpieczeństwo pogalopowała za kolegami i całe szczęście. Nie namyślając się ani chwili wyskakuje na jezdnię i rozkładając się na niej jak pasy dla pieszych, umożliwia zwierzętom bezpieczny powrót do domu. Jak łatwo się domyślić od tej chwili stosunek do zeberki zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Nikt już jej nie unikał i nie wytykał kopytkiem. 

Piękna to bajka i bardzo potrzebna w dzisiejszym świecie maluchów. Dzieci potrafią być bardzo okrutne odsuwając na bok wszystko to, co nie jest zwykłe i podobne do reszty. Kto jeśli nie my, rodzice mamy uwrażliwiać nasze pociechy, uczyć je tolerancji i akceptacji? Oczywiście lektura Zebry budzi pytanie, dlaczego każdy, kto wyróżnia się z tłumu musi udowadniać coś wszystkim, narażać życie, aby zdobyć sympatię i przyzwolenie na normalne życie? Dlaczego boimy się, jeśli spotykamy na drodze kogoś, kto wyłamuje się z tłumu, wyglądem czy zachowaniem? Może to tylko zwykła zazdrość o to, że ten ktoś jest po prostu lepszy, ma odwagę być inny, oryginalny? Każda osoba o odmiennym kolorze skóry na przykład, zwraca na siebie uwagę, co jest normalne i chyba pozytywne. Nie powinna być jednak odrzucana i nękana tylko dlatego, że jej skóra ma powiedzmy piękny, brązowy kolor, prawda? Jaki to ma bowiem wpływ na to, jakim jest człowiekiem? No właśnie. Bardzo się cieszę, że tak mądre książeczki pojawiają się na rynku wydawniczym i nie omieszkam sięgać po nie aż do znudzenie, aby w przyszłości mój syn wyrósł na wrażliwego i tolerancyjnego chłopca. Chcę, aby z radością czerpał dla siebie jak najwięcej przyjaźniąc się z różnymi dziećmi poznając inne kultury i zachowania.

Ifi Ude, będąc w połowie Nigeryjką  pewnie doskonale wie, jak czuła się zeberka, kiedy stałą samotnie pośród innych źrebaków bawiących się w najlepsze. To bardzo dobry pomysł, aby takie osoby pisały książeczki, które przełamują stereotypy, uczą dzieci, jak być mądrym i odważnym. Uczmy siebie i nasze pociechy szacunku dla odmiennego wyglądu, bo wtedy nasze życie nabierze kolorów.

Zebra opowiada piękną historię, która dodatkowo została oryginalnie zilustrowana przez Nežke Šatkov. Jeszcze zanim przeczytaliśmy z synem tę opowieść, zachwyciłam się egzotycznymi obrazami, które w pierwszej chwili skojarzyły mi się z Afryką, a także z wzorami kultury łużyckiej. Takie połączenie dwóch światów, kultur zupełnie od siebie różnych w pierwszej chwili wydaje się nie do połączenia, a proszę jak pięknie komponuje je ze sobą autorka.

Od dzisiaj będziecie biało-czarne. Tak, abyście przypominały, że świat jest zbyt różnorodny, aby dzielić go na czarny i biały*

Polecam ogromnie wszystkim rodzicom i dzieciom. Raj dla oka i ucha:)

*Ifi Ude, Zebra, Poławiacze Pereł, Warszawa 2013, s.11.

Recenzja bierze udział w wyzwaniu Odnajdź w sobie dziecko