Bzdurki, czyli bajki dla dzieci i innych - Artur Andrus

Autor: Artur Andrus
Czytają: A. Andrus i Piotr Bałtroczyk
Ilustracje: Zbigniew Dobosz
Wydawnictwo: Zielona Sowa
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 56
Oprawa: twarda
kategoria wiekowa: 5+

Życie jest piękne! Ten świat należy do nietoperzy!*

 (pijany nietoperz wracający z dyskoteki)

A dzisiaj moi Kochani będzie całkowicie na wesoło. Nie może być inaczej, gdy książkę, o których chcę wam dziś troszkę opowiedzieć napisał Artur Andrus. Dla mnie to numer jeden satyrycznego światka.

Kiedy zobaczyłam po raz pierwszy tytuł tej książki wybuchnęłam gromkim śmiechem i już wiedziałam, że będzie wesoło. Andrus napisał bajki? Czy to możliwe? Wyobraźcie sobie, że tak. Bajki są i to jakie! Takie dla dzieci i innych. Tych doroślejszych trochę i tych całkiem dorosłych. Niezależnie od wieku, książka wzbudza śmiech (wiem co mówię, bo sprawdziłam na rodzinie).

Nie bójcie się, ż oto kolejna gwiazda miała kaprys zaistnieć na papierowym ekranie i napisałam pseudo książkę. Jeśli lubicie osobę pana Andrusa i to co robi, nie będziecie zawiedzeni.

Bzdurki… to zbiór, który powstał na prośbę bohaterów starych bajek. To oni właśnie wysłali list do autora z prośbą, aby wymyślił nowe bajki i dał im wreszcie złapać oddech.  

Czy ktoś, kto jest już na tyle duży, że nie wchodzi do każdej kałuży, potrafi wymyślić jakąś fajną bajkę? Spróbuję** 

Artur Andrus sięgnął więc gdzieniegdzie po klasykę, aby nieco ją odświeżyć i dać odpocząć Czerwonemu Kapturkowi, który już niezliczoną ilość razy biegał z koszyczkiem do lasu i tą samą ilość razy był zjedzony przez wilka. No sami powiedzcie ileż można.  Autor się zlitował i tak oto Czerwony Kapturek stał się Żoną Zielonej Czapki (gajowy). Do kapturka dodał Rzodkiewkową królewnę Jolantę Jolantę i jej rodziców Jego wysokość Spoko, Spoko i Królową – Jaśnie Wielmożna Tak Nie Można (nazwiska mówiące hi hi). W zbiorku znalazło się także miejsce dla dentysty, którego bolał ząb, dla Misia Fryzurki, który nie mógł zasnąć z powodu chrapiących i kaszlących sąsiadów, jest też dziadek Niejadek, ciotka Grzechotka i wujek Zepsujek.  Ach! Zapomniałabym, że jest w tym całym towarzystwie i kura, która pazurem pisze świetne rymowanki, aby utrzymać rodzinę.

Oto A. Andrus w pełnej krasie! Jak on się bawi słowem, jak przestawia, dodaje, zmienia, zamienia, wtłacza i wytłacza, a jakie nazwiska piękne tworzy, jakie postaci! Przepraszam was za mój ton, ale ciągle chce mi się śmiać. Nie myślcie jednak, że tutaj tylko o zabawę chodzi. Bajki są jak najbardziej bajkami.  Świeżo ujęte, dopracowane w każdej małej literce, lekkie, przyjemne i takie Andrusowe. Każda z ośmiu bajek kończy się morałem, Bo tak naprawdę… W zasadzie to właśnie wszystkie morały powodują niekontrolowane wybuchy śmiechu. Tam jest sens i bezsens, kpina i lekka ironia, śmiech i wzruszenie.

Zacytuję wam moje dwa ulubione:

Bo tak naprawdę… Trzeba oglądać dobranocki i myć zęby. Gdy się widzi, że kogoś coś boli, to chociażby się było za małym i się nie umiało, trzeba mu pomóc. A jak się samemu ma jakiś kłopot, nie trzeba się martwić, nie trzeba się bać. Wystarczy wpuścić do domu Naniby i poprosić je o radę. I bez względu na to, czy jest się dużym dentystą, czy małym Frankiem, kiedy przyjdzie jakiś smutek, trzeba umieć wypowiedzieć zaklęcie. Na przykład: „Pomidor, pomidor, kaszka z mleczkiem, pochichrajmy się troszeczkę***

Bot tak naprawdę… Warto się uczyć języków obcych, ale najważniejszy jest ten pierwszy – ten, którego nauczyli mama i tata. I jeszcze jedno – jak się ma męża na emeryturze, to trzeba mieć niedaleko aptekę, a na pieszczoty nigdy nie jest za późno****

A teraz najważniejsze. Do książki, ciekawie zilustrowanej przez Zbigniewa Dobosza, dołączona została płyta, na której Bzdurki  czytają autor i… Piotr Bałtroczyk. Niesamowity duet prawda? Wyobrażacie sobie jak interpretują bajki? Dokładnie tak jak na własnych występach, choć dla mnie numerem jeden jest tutaj zdecydowanie A. Andrus. Słucha się bardzo fajnie, ale lepiej robić to w domu. Niekontrolowany chichot przeistacza się w żabi rechot. Polecam. Doskonałe na zimową chandrę.

*Artur Andrus, Bzdurki, czyli bajki dla dzieci i innych, Warszawa 2012, s. 27,

**ibidem, s. 4,

***ibidem, s. 23,

****ibidem, s. 38.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania, serdecznie dziękuję Wydawnictwu Zielona Sowa

Książka bierze udział w wyzwaniach czytelniczych: Polacy nie gęsi...