Świerszczyk - magazyn dla dzieci / numer 22

Czy jest ktoś, kto nie zna tego charakterystycznego logo? Chyba nieeee. Magazyn dla dzieci Świerszczyk bawi i uczy już od 1945 roku. To się nazywa staż! Pismo przez te wszystkie lata ewoluowało i wypiękniało. Choć dzisiejszy nowoczesny wygląd w żaden sposób nie przypomina tego z przed kilkudziesięciu lat, to jednak idea Świerszczyka pozostała ta sama. Uczyć, bawić i rozwijać.

Pierwszy numer Świerszczyka ukazał się w łódzkiej Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, a nazwę wymyśliła znana powieściopisarka, poetka i eseistka Ewa Szelburg-Zarębina. Pierwsza redaktor naczelna Wanda Grodzieńska zgromadziła do pracy nad pismem grono wybitnych twórców: Jana Brzechwę, Jana Marcina Szancera, Hannę Januszewską, Lucynę Krzemieniecką i Olgę Siemiaszkową.

Następnie pismo przeszło pod skrzydła „Naszej Księgarni” i przez pięć lat było wydawane pod zmienionym tytułem Świerszczyk-Iskierki. To czytelnicy zdecydowali, że należy wrócić do pierwotnego tytułu i pod tą nazwą ukazuje się do dziś. Do dzisiaj także zachowało bardzo wysoki poziom zarówno literacki, merytoryczny i ilustracyjny.

W roku 2005, kiedy Świerszczyk obchodził jubileusz 60-lecia, zmienił się także jego wydawca. Odtąd pieczę nad magazynem przejęło wydawnictwo edukacyjne „Nowa Era”, które dba o to, aby ten prestiżowy dwutygodnik służył niezmiennie dzieciom, rodzicom i nauczycielom. Wprowadzono wiele nowych, ciekawych rubryk i przede wszystkim zmieniono szatę graficzną. Na łamach pisma ukazują się bajki, baśnie, wiersze, opowiadania, ale także teksty popularnonaukowe oraz inteligentne gry, łamigłówki i zabawy. Wśród autorów plejada gwiazd: Dorota Gellner, Grzegorz Kasdepke, Maria Ewa Letki, Anna Onichimowska, Małgorzata Strzałkowska, Elżbieta Pałasz, Natalia Usenko, Anna Sójka, Alicja Biedronka, Melania Kapelusz, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Irena Landau i Rafał Witek. Ilustracje w Świerszczyku to istny majstersztyk, a pracują nad nimi: Anita Andrzejewska, Marcin Bruchnalski, Iwona Cała, Igncy Czwartos, Piotra Fąfrowicz, Joanna Jung, Piotr Olszówka, Paweł Pawlak, Andrzej Pilichowski-Regno, Marcin Piwowarski, Ewa Poklewska Koziełło, Grażyna Rigall, Piotr Rychel, Joanna Sedlaczek, Elżbieta Wasiuczyńska, Magdalena Wosik, Agnieszka Żelewska.

Dzięki staraniom całego zespołu Świerszczyk znów stał się popularnym i lubianym pismem, prenumerowanym przez większość szkół podstawowych w Polsce.

Dzięki uprzejmości Pani Zuzanny Gałuszki, będę mogła co dwa tygodnie przedstawiać wam najnowszy numer Świerszczyka, z czego niezmiernie się cieszę.

A więc do dzieła!

Dziś na tapecie numer 22 z dnia 15.11.2012

Jak przystało na miesiąc listopad, motywem przewodnim jest szeroko pojęta magia.

Chcę wiedzieć więcej

W tej rubryce Katarzyna Sowula opowiada dzieciom o magicznych zaklęciach, rodzajach magii i o tym, w co wierzą różni ludzie. Biała magia, czarna magia, hokus-pokus, abrakadabra, czary mary. Tekst okraszony przezabawnymi ilustracjami Anity Andrzejewskiej i Andrzeja Pilichowskiego-Ragno.

Wielkie czytanie

Ta rubryka podoba mi się najbardziej. To nic innego jak zabawna mini książeczka z ciekawą historią. Można z niej korzystać na różne sposoby. Starsze dziecko może potrenować samodzielne czytanie i obyć się z dłuższą formą. Po przeczytaniu zaś, autorzy zapraszają do rubryki prawda czy fałsz, gdzie odpowiadając na pytania, nasz milusiński może sprawdzić, czy podczas lektury nic nie umknęło jego uwadze. Historyjka z wielkiego czytania sprawdza się także przy młodszych dzieciach. Wiem, bo sama sprawdziłam na moim synuJ Po prostu sama przeczytałam mu bajkę, a potem zadałam pytania. Mieliśmy przy tym niesamowitą zabawę.

W tym numerze Grzegorz Kasdepke zabiera dzieciaki w magiczną podróż w kolorze lilaróż. Czy dziewczyny posługują się jakąś magią? Czy są wróżkami? A może raczej czarownicami? Jedna taka Agnieszka szczególnie upodobała sobie bohatera tej historii i ciągle próbuje na nim swoich zaklęć.

Niby normalna dziewczyna, a przecież wystarczyło, że stanęła tuż obok, i człowiek natychmiast zapominał języka w gębie – człowiek, czyli w tym wypadku ja. Zazwyczaj byłem dość wygadany, jednak widząc Agnieszkę, czułem, że źródełko ze słowami (źródełko, które, ku utrapieniu nauczycieli, nieprzerwanie sączyło się z moich ust) natychmiast zaczynało wysychać.*

Już wiecie o jaki rodzaj magii chodzi? Chyba każdy z nas miał już z nią do czynienia prawda?

Litery znam więc czytam sam

To świetny kurs czytania dla najmłodszych. Do tworzenia ciekawych tekstów autorzy używają tylko dwudziestu trzech liter, a wszystkie słowa zawierające „ó”, „ą”, „ę”, „sz”, „ż” występują w formie obrazków. Przy takiej pomocy, nawet początkujący czytelnik da sobie radę i poskłada litery w słowa, które zabiorą go w świat wesołych bajeczek.

Ach zapomniałabym dodać, że w ilustracjach do bajek znajdują się miejsca, które dziecko może samodzielnie pokolorowaćJ

A tym razem bajeczka magiczna. Oto zabawna czarownica Jaga przez to, że ciągle opychała sobie brzuszek jedzeniem, przytyła i teraz nie mieści się na swojej miotle. Potrzebny jest jej nowy pojazd. W tym pomogła jej niezawodna Klotylda i jej złoty patyk. Wystarczyło, że zakołysała nim troszeczkę, a już przed Jagą pojawił się ogromny kolorowy…. a o tym przeczytajcie już sami;)

Z pamiętnika pewnego świerszczyka

Po raz pierwszy Świerszczyk publikuje swój pamiętnik na łamach pismaJ

W tej rubryce Bajetan Hops uczy dzieci wrażliwości, systematyczności i radzenia sobie małymi, dużymi i wielkimi problemami. A wszystko to, za pomocą mądrej i ciekawej historyjki obrazkowej. Dobrym pomysłem jest umieszczenie pod każdą stroną tekstu ćwiczeń aktywizujących dziecko (Policz wszystkie wykrzykniki i znaki zapytania na tej stronie. Pomóż sobie, wodząc palcem po tekście; spróbuj poudawać, że dźwigasz wielki ciężar, a po chwili, że niesiesz coś bardzo lekkiego).

W najnowszym numerze historia pod tytułem A jednak magia, w którym Bajojek przetestuje magiczny sposób na naukę.

Świerszczyk to magazyn literacki, w którym jednak znalazło się miejsce na zagadki, łamigłówki, rebusy, które stanowią solidną podstawę dla późniejszej edukacji matematycznej dziecka. Wszystkie zabawy z tej dziedziny zostały tak sprytnie przemyślane przez autorów, że dziecku nawet do głowy nie przejdzie, że oto zgłębia tajniki królowej nauk.

Krzyżówki, labirynty, ciągi logiczne, krótkie zadanka tekstowe to tylko niektóre propozycje, jakie w tej dziedzinie oferuje dwutygodnik.

Zapomniałam wspomnieć jeszcze o fantastycznych Kolorowych zabawach, gdzie co dwa tygodnie znajdziecie „przepisy” na to jak wykorzystać niepotrzebne materiały, pudełka, papier, guziki itd. Niezwykle ciekawe propozycje, które wspomagają rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej, rozwijają umiejętności plastyczne i techniczne.

Tym razem przy pomocy, filcu, piłeczki pingpongowej, sznurka i drucika, możecie stworzyć fantastycznego kota, którego nie powstydziłaby się żadna czarownica.

zdjęcie pochodzi ze strony magazynu Świerszczyk

Z sentymentem wspominam moje pierwsze spotkanie ze Świerszczykiem w szkolnej świetlicy. Kiedy tylko ukazywał się nowy numer z wypiekami na twarzy biegłam po lekcjach na świetlicę, aby zając miejsce w kolejce chętnych do lektury. Bywało ciężko, bo egzemplarz był jeden, a dzieci sporo. Jeśli jednak udało mi się dostać go w swoje rączki, chowałam się za stołami na podłodze i oddawałam przyjemnej lekturze. Dziś nie mogę uwierzyć, że mam już swoje dziecko, któremu mogę zaproponować tytuł, po który sięgałam ja i jeszcze moja mama. Fakt, obecny Świerszczyk kompletnie nie przypomina tamtego z przed lat, ale trzeba przyznać, że poziom trzyma niezmiennie. Ambitne teksty czołowych autorów, genialne ilustracje, język, w którym próżno szukać kolokwializmów, inteligentne gry i zabawy, to oczywiście największe zalety pisma.

Zakończyć chciałabym słowami redaktor naczelnej magazynu Świerszczyk Małgorzaty Węgrzeckiej, które mówią, że Świerszczyk jak Piotruś Pan nigdy nie będzie dorosły, chociaż ma już sześćdziesiąt siedem lat. Za to zawsze będzie piękny i mądry, bo to magazyn literacki, w którym piszą najlepsi polscy autorzy i ilustrują najlepsi ilustratorzy, a także twórcy zadań, zagadek i ćwiczeń, które stymulują dziecięcy rozwój.**

*Grzegorz Kasdepke, Magia w kolorze lilaróż w: Świerszczyk, nr 22, s. 21,

** Cytowanych słów pani Małgorzata Węgrzecka użyła w wypowiedzi dla programu Pytanie nie śniadanie, emitowanego w TVP2.

Wszystkie informacje o historii Świerszczyka pochodzą ze strony internetowej magazyny.

Serdecznie zapraszam was na świerszczykową stronę tutaj, gdzie znajduje się także Magazyn dla rodziców, który podobnie jak ten dla dzieci charakteryzuje zawsze temat przewodni.

Aktualny temat: Jaką rolę w życiu dzieci odgrywa magia?

Za egzemplarz recenzencki „Świerszczyka” serdecznie dziękuję Pani Zuzannie Gałuszce

14 komentarze:

Karolina Małkiewicz (Isadora)29 listopada 2012 08:50
Pamiętam "Świerszczyk" z czasów, kiedy jeszcze nie kojarzył się tak...jednoznacznie:) Czytałam ja, czytała moja córka - mam nadzieję, że jeszcze długo młodzi czytelnicy będą mogli sięgać po to pisemko:)
Pozdrawiam serdecznie!
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
☞ Agata 📚 Bookstagram29 listopada 2012 11:04
Oooo, to było moje ukochane pisemko - Świerszczyk i Miś. Szkoda, że Misia już nie ma, ale Świerszczyk jest jeszcze chyba nie dla Włada, bo to chyba pisemko dla starszych przedszkolaków?
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Karriba29 listopada 2012 11:45
O rany, Świerszczyka pamiętam jeszcze ze szkoły podstawowej i szczerze wyznaję, że kompletnie o nim zapomniałam :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
bezrobotna.pl29 listopada 2012 11:59
No proszę! Wychodzi na to, że żyłam w nieświadomości na temat Świerszczyka. Nie wiedziałam, że wciąż go wydają, a taka nowoczesna wersja prezentuje się wręcz znakomicie! Świetne ilustracje, ciekawe teksty i zabawy pobudzające umysł - szkoda, że sama już nie jestem dzieckiem :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Taki jest świat29 listopada 2012 14:35
Mam kilka egz. archiwalnych ze swojego dzieciństwa :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Unknown29 listopada 2012 22:09
Pewnie że pamiętam Świerszczyk :) ale nie wiedziałam że jest jeszcze wydawana.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Anna Kruczkowska30 listopada 2012 12:25
Świerszczyk pamiętam z czasów swojego dzieciństwa i dzieciństwa moich dzieci. Zawsze był pismem na bardzo wysokim poziomie. Gdy ostatnio kupiłam go, aby zachęcić do czytania chrześnicę- mocno się rozczarowałam. Nie odpowiadała nam ani szata graficzna, ani publikowane teksty.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi